استاد امیر حسین فردی
تاریخ تولد: 5 مهر 1328
تاریخ وفات: 11 اردیبهشت 1388
محل تولد : روستای قره تپه اردبیل
زندگینامه
پنجم مهر ماه سال ۱۳۲۸ در روستای «قره تپه» واقع در دامنههای جنوبی سبلان در شهرستان «نیر» از توابع استان اردبیل چشم به جهان گشود. بخشی از سالهای کودکی را در زادگاهش گذراند و از دوران طفولیت با حمایت و توصیههای مادر، نزد باسوادان روستا خواندن و نوشتن را آغاز کرد. پدرش نظامی بود و مجبور به انجام مأموریت در شهرهای مختلف. به همین دلیل، امیردر همان سالهای پیش از دبستان به اتفاق خانواده از روستا مهاجرت نمود و مدتی در شهرهای کرمان و دلیجان زندگی کرد. او برای اولین بار، درحالی که دو سال از همکلاسیهایش بزرگتر بود در شهر دلیجان پا به کلاس درس نهاد.
آخرین مأموریت پدردر شهر تهران بود و او خانوادهی کوچکش را با خود به تهران آورد و بعد از بازنشستگی، آنها برای همیشه ساکن تهران شدند.«فوتبال» و «رمان» تمام دلخوشیهای امیرحسین نوجوان در آن دوران بود. «کلبه عمو تم»، «بر باد رفته» و چند اثر از بالزاک و داستایوفسکی از اولین آثاری بودند که وی در دوران نوجوانی خواند. سال آخر دبیرستان، مرحوم اکبر رادی معلم انشایش شد. از طریق او با آثار جلال آلاحمد و برخی دیگر ازنویسندگان مطرح معاصر آشنا شد و اولین تشویقها برای نویسندگی امیرحسین از جانب او صورت گرفت تا آنجا که در همان سال بر اثر تشویقها و راهنماییهای استاد، رمانی چهار صد صفحهای نوشت به نام «زیر دیوار سبلان».
در سال ۱۳۴۸، پدرش از دنیا رفت و او که در اواخر دبیرستان تحصیل مینمود سرپرست خانواده شد. فقر، پررنگترین خاطره او از آن سالهاست. بعد از دیپلم، بلافاصله به سربازی رفت و دو سال را در شاه آباد غرب (اسلام آباد غرب) گذراند. در آنجا هم فوتبال را کنار نگذاشت و کاپیتان تیم پادگان شد. سربازی که تمام شد، فقر او را به سوی کار کردن سوق داد. در بانک صادرات استخدام شد و سرو سامانی به زندگی مادر و خواهر و برادر کوچکش داد. همان سالها پایش به مسجد محله باز شد و کتابخانه کوچکش را پیدا کرد. روزها در بانک بود و عصرها در کتابخانه مسجد. مطالعات جدیتر را از همان جا آغاز کرد و با گسترش فعالیتهای فرهنگی مسجد، او در جایگاه هدایت جوانان و نوجوانان علاقمند به کتابخوانی و قصه نویسی قرار گرفت، همانگونه که پیشترها در زمینهای خاکی فوتبال به این جایگاه رسیده بود.
در سال ۱۳۵۶، وقتی که بیشترین سهام بانک صادرات به یک یهودی صهیونیست واگذار شد، او از بانک استعفا داد تا کارگزار و کارمند چنین جریانی نباشد. با از دست دادن شغلش، به صورت تمام وقت به خدمت کتابخانه مسجد و فعالیت فرهنگیاشکه در آن روزها رنگ و بوی انقلابی گرفته بود، در آمد. حالا دیگر امیرحسین یک انقلابی تمام عیار شده بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در آبان ماه ۱۳۵۸، به «حوزه اندیشه و هنر اسلامی» پیوست و بخش ادبیات داستانی در حوزه را با همراهی جمعی از نویسندگان و هنرمندان پایه گذاری کرد. در همان سالها «سوره بچههای مسجد» را که مرتبط با ادبیات کودکان و نوجوانان بود، راه اندازی و شش شماره از آن را منتشر کرد.
در شهریورماه سال ۱۳۶۱ به کیهان بچهها دعوت شد و به عنوان سردبیر، عهدهدار مسئولیت و هدایت قدیمیترین نشریه کودکان و نوجوانان کشور گردید و از آن پس، کیهان بچهها تبدیل به عرصه فعالیت هنرمندان شعر و داستان کودک و نوجوان شد. شوراهای داستان، شعر و تصویرگری در تحریریه کیهان بچهها تشکیل شد که ماحصل آن نقد و بررسی و انتخاب بهترین آثار ارسالی به دفتر مجله بود. حاصل این کار در طی سالها، معرفی نویسندگان و شاعران بیشماری به جامعه ادبی کشوربود.
در سال ۱۳۶۸«کیهان علمی» را راه اندازی کرد و با همکاری بزرگانی چون «استاد احمد بیرشک» جایگاه شایستهای برای نشریه به عنوان اولین مجله علمی کودکان و نوجوانان ایجاد کرد. این مجله پس از پنج سال فعالیت، به دلیل مشکلات مالی موسسه کیهان تعطیل شد.
در دهه ۶۰ جلسات داستان نویسی «مسجد جوادالائمه» را هر هفته به طور منظم در کتابخانه مسجد، تشکیل داد که همین جلسات منشأ رشد و پرورش نویسندگان بسیاری گردید. در این جلسات که به صورت کارگاهی اداره میگردید، رمانهای بزرگ جهان و داستانهای نوشته شده اعضا خوانده میشد و مورد بحث و نقد قرار میگرفت. در سال ۱۳۷۵، پس از سالها استمرار جلسات و تربیت شاگردانی چند، او با راه اندازی «جشنواره کتاب سال شهید حبیب غنیپور» با همکاری دوستان و شاگردان دیروز که حالا با عنوان «شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه» فعالیت میکردند، جنبه گستردهتری به فعالیتهای ادبی مسجد داد.
امیرحسین فردی در سال ۱۳۷۷، در تشکیل «انجمن نویسندگان کودک ونوجوان» و در سال ۱۳۷۸ در تشکیل «انجمن قلم ایران» حضور موثر داشت. در سال ۱۳۸۱ به مناسبت بیستمین سال سردبیریاش در کیهان بچهها، مراسم بزرگداشتی با عنوان «بیست سال عاشقی» برگزار شد و در همان سال برای حضور مجدد در «حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی» از او دعوت به عمل آمد. بدین ترتیب وی بعد از بیست سال جدایی از حوزه، با عنوان «مدیر کارگاه قصه و رمان» به خانه هنر انقلاب بازگشت و در سمت جدیدش تلاش گستردهای برای رونق دادن به «ادبیات انقلاب اسلامی» آغاز نمود که در ادامه منجربه شکلگیری «جشنواره داستان انقلاب اسلامی» شد.
در شهریورماه سال ۱۳۸۹ به «مدیریت دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری» منصوب گردید و تا پایان عمر همزمان با مدیرمسئولی کیهان بچهها؛ در این نهاد انقلابی مشغول خدمت به ادبیات انقلاب اسلامی بود.
در سال ۱۳۸۷ با توجه به سوابق ارزندهاش در عرصههای ادبی موفق به دریافت «نشان درجه یک هنری» از وزارت ارشاد گردید و در سال ۱۳۹۱ در اولین «جشنواره پیشنگاران مطبوعات» از وی به عنوان یکی از پیشکسوتان عرصه مطبوعات، تقدیر به عمل آمد.
امیرحسین فردی بیشترین زمان عمر گرانقدرش را به تربیت شاگردانی پرداخت که امروزه هر یک سکاندار گوشهای از فرهنگ و هنر و ادبیات این مرز و بوم هستند و بدین علت کمتر به نوشتن و انتشار اثر پرداخت. با این وجود رمانها و کتابهای ارزشمندی همچون «آشیانه در مه»، «سیاه چمن»، «اسماعیل»، «گرگ سالی» و… از استاد به جا مانده که با ارائه قلمی پرتوان، نثری لطیف و پرمحتوا، نام وی را به عنوان «امیر ادبیات انقلاب» جاودان نموده است.
سرانجام در غروب روز پنجم اردیبهشت ماه ۱۳۹۲، قلب مهربان استاد امیرحسین فردی پس از سالها کار و فعالیت خستگی ناپذیر برای رشد و تعالی هنر و ادبیات متعهد و ارزشی؛ به ناگاه از کار ایستاد و روح بیقرارش، به دیدار یاران شهیدش شتافت.
گزارش مختصری از مراسم تکریم
دکتر صادقی در ابتدای این همایش با ادای احترام به روح امام و جانشین ایشان مقام معظم رهبری و اطهار تشکر از همه کسانی که در این مراسم نکوداشت شرکت کرده اند. از بطور خاص از تلاش های بنیاد نخبگان استان اردبیل و همچنین حامیان این همایش از جمله حوزة هنری استان، مرکز پژوهش فرهنگی آذربایجان، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، نهاد کتابخانه های عمومی استان و همچنین سایر مشارکت کنندگان به دلیل برگزاری این نکوداشت سپاس گذاری نمود و افزودند که ای کاش استاد امیرحسین فردی امروز در قید حیات بودند و در این مراسم نکوداشت حضور می داشتند.
دکتر صادقی اظهار داشتند که استاد امیر حسین فردی روستازاده بود و به دلیل شغل پدر از جایی به جای دیگر می رفت و در دام مدرک گرایی گیر نکرد و به دنبال پژوهش و نویسندگی رفت تا جایی که از مقام معظم رهبری عنوان امیر داستان انقلاب را دریافت کرد.
عرض سلام و ادب دارم خدمت شما حضار محترم، مهمانان گران قدر فرهیختگان گرامی، و بویژه استادان گرانقدری که از تهران و استان مهمان این مراسم هستند. و از اقایان دکتر مومنی، دکتر سرهنگی ، دکتر ناصری و دکتر شاهرضایی به خاطر اجابت دعوت بنیاد نخبگان و شرکت در این مراسم صمیمانه سپاسگزارم و خاطره شهدای انقلاب اسلامی به ویژه شهدای علم و دانش کشور و آرزوی طول عمر با عزت و پربرکت برای مقام معظم رهبری از خداوند متعال دارم.
توسعه و ترویج فرهنگ تکریم باعث افزایش اثرگذاری علمی و فرهنگی نخبگان جامعه، شناسایی رموز موفقیت آنان، زمینهسازی حضور هرچه بیشتر این افراد در جامعه به منظور اثرگذاری بیشتر، معرفی مفاخر علمی در سطوح ملی و منطقه ای و در نهایت الگوسازی شیوه زندگی علمی و فرهنگی این افراد است. با این تفکر بنیادی و بر اساس تأکیدات سند راهبردی کشور در امور نخبگان تکریم از نخبگان و مفاخر علمی کشور، نخبه شناسی، نخبه پروری، نخبه گماری از اهداف اصلی بنیاد ملی نخبگان است.
بر اساس اهداف عالیه فوق بنیاد نخبگان استان اردبیل با همکاری استانداری، حوزه هنری استان، دانشگاه محقق اردبیلی شورای فرهنگ عمومی استان و شهرستان نیر ، اداره کل فرهنگ ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه های عمومی استان همایش زنده یاد استاد امیر حسین فردی، هنرمند و نویسنده برجسته ملی در حوزه شاگردپروری و ادبیات داستانی انقلاب اسلامی را در برنامه های امسال خود قرار داد تا بخشی از خدمات این استاد فرهیخته را در حوزه ادبیات دوران انقلاب و انتقال این فرهنگ به جامعه و نسل جوان داخل استان را ایفا نماید.
خداوند در قرآن کریم داستان انبیاء را به عنوان بزرگان دین و علم و تقوا بیان می کند و الگوهای بزرگ را با هدف الهام بخشی و ایجاد روحیه الگوگرایی از انسان های صالح و عالم معرفی می کند. استادان و فرهیختگان برجسته بزرگترین سرمایه های یک ملت هستند که می توانند در توسعه پایدار و فرهنگی جامعه نقش داشته باشند. همچنین می توان تاثیر این افراد را در تربیت نسل های موفق و اثرگذار مشاهده کرد. تاثیر فرهیختگان جامعه بر یک نفر یا افراد معدود نیست بلکه بر قشر عظیمی از جامعه اثر ماندگار دارند، یکی از رسالت های بنیاد ملی نخبگان، تکریم بزرگان و مفاخر در زمینه های مختلف است، این امر از دوجهت اهمیت دارد، اول اینکه چنین همایش هایی زمینه آشنایی نسل آتی جامعه بویژه مستعدان برتر و نسل جوان را با بزرگان علم و فرهنگ فراهم می کند. افرادی که پتانسیل استعداد برتر شدن را دارند برای اینکه به جرگه ی فرهیختگان بپیوندند نیاز به مسیر درست و الگوگرایی دارند که معرفی این الگوها از رسالت های بنیاد ملی نخبگان است. دومین اهمیت همایش تکریم این است که نفس تکریم و تقدیر از افرادی که سال ها برای اعتلای جامعه زحمت کشیده اند مقدس است که باید در تمام اقشار جامعه مورد توجه قرار گیرد.
بی تردید هویت هر کشور مدیون مشاهیر ،عالمان و بزرگان آن است و استان عزیز ما در خطه سبلان سرافراز، مهد سرآمدان و فرهیختگان نیز از این قاعده مستثنی نیست. فرهنگ و تمدن این سرزمین بی تردید مدیون بزرگ مردانی همچون استاد امیر حسین فردی است که با آموزش، شاگردپروری و قلم توانایی شان به تربیت نسل جوان کشور اهتمام ورزیده اند. بنابراین وظیفه ماست که با تکریم و تجلیل از تلاش های مجددانه بزرگان علم و فرهنگ سرزمین مان، اندکی دین مان را ادا نموده و آنان را چون چراغی برافروخته برای طی طریق مستعدان برتر و نسل جوان جامعه قرار دهیم.
به عقیده بنده فعالیت های استاد امیر حسین فردی در عرصه ادبی دوران انقلاب را می توان در سه بخش دسته بندی نمود. در بخش اول ایشان به عنوان پایه گذار بخش ادبیات داستانیدر حوزه اندیشه و هنر انقلاب اسلامی به شمار می آیند که زمینه فعالیت هنرمندان شعر و داستان را در این حوزه فراهم آورده اند. در بخش دوم ایشان با تشکیل جلسات داستان نویسی از بنیان گذران هسته های جوانان هنرمند انقلاب اسلامی بودند که منشاء رشد و پرورش نویسندگان بسیاری گردیدند و با راه انداری جشنواره کتاب سال شهید حبیب غنی پور، موجب گسترده شدن فعالیت های ادبی در زمینه هنر و اندیشه انقلاب اسلامی شدند. و در بخش سوم ایشان را می توان به عنوان پایه گذار ترین فرد در تشکیل انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و انجمن قلم ایران و شکل گیری جشنواره داستان انقلاب اسلامی برای رونق دادن به فعالیت های ادبیات انقلاب اسلامی دانست. این شاخصه های ویژه را جز در شخصیت های نخبه همچون امیرحسین فردی به ندرت می توان برای افراد جامعه برشمرد.
بنا به گفته اکثر چهره های سرشناس صاحبان ادب و فرهنگ، خلاقیت و خستگی ناپذیری استاد امیر حسین فردی در مدیریت فعالیت های ادبی انقلاب اسلامی از یک طرف و داشتن زبانی روشن، گویا و دلنشین در نوشتن کتابهایشان از طرف دیگر موجب فصاحت و بلاغت شیوایی در آثارش شده است. این خصوصیات باعث شده که ایشان بعنوان یکی از سرآمدان تاثیرگذار در فرهنگ و ادبیات انقلاب اسلامی شناخته شده، بطوری که یکی از آثار استاد یعنی رمان گرگ سالی بعنوان کتاب برگزیده سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شده و همچنین در سال ۱۳۸۷ با توجه به سوابق ارزنده اش در عرصه های ادبی موفق به دریافت «نشان درجه یک هنری» از وزارت ارشاد گردیده است.
حس انسان دوستی استاد امیر حسین فردی، رفتار، کردار و اخلاق وی برای ما همیشه آموزنده است به طوری که بیشترین زمان عمر گرانقدرش را به تربیت شاگردانی پرداخت که امروزه هر یک سکاندار گوشه ای از فرهنگ و هنر و ادبیات این مرز و بوم هستند و بدین علت کمتر به نوشتن و انتشار اثر پرداخت. با این وجود رمان ها و کتاب های ارزشمندی همچون «آشیانه در مه»، «سیاه چمن»، «اسماعیل»، «گرگ سالی» و… از استاد به جا مانده که با ارائه قلمی پرتوان، نثری لطیف و پرمحتوا، نام وی را به عنوان «امیر ادبیات انقلاب» جاودان نموده است. در پایان بر خود لازم می دانم از معاونت فرهنگی بنیاد ملی نخبگان، نماینده محترم ولی فقیه در استان حضرت آیت اله عاملی ، ریاست محترم دانشگاه محقق اردبیلی، بویژه همکاران حوزه ریاست و دانشکده علوم انسانی و گروه ادبیات و مرکز پژوهشی فرهنگی آذربایجان دانشگاه، اداره کل فرهنگ ارشاد و اسلامی، شورای فرهنگ عمومی استان، استانداری اردبیل، حوزه هنری استان، فرمانداری، شهرداری و شورای اسلامی شهر نیر، روسای محترم دانشگاههای استان، اداره کل نهاد کتابخانه های عمومی استان و کانون پرورش و فکری کودک و نوجوانان و بنیاد حفظ و آثار ارزش های دفاع مقدس و مدیران دستگاههایی اجرایی و سایر ارگانها و نهادهای و اهالی روستای قره تپه که ما را در برگزاری این همایش به هر نحوی یاری نمودند کمال تشکر و سپاسگزاری را داشته باشم.
دکتر ابراهیم پور پس از خیرمقدم به میهمانان اظهار داشتند که این مایة افتخار است که امروز در این نکوداشت با هم نشسته ایم تا از فردی که سی سال کودکی ما را زندگی کرد فردی که همیشه سه شنبه ها منتظرش بودیم و امروز هم سه شنبه است، تکریم نماییم. دکتر ابراهیم پور گفت: امروز دانشکده ادبیات چهارمین نکوداشتی است که در آن مشارکت می کند و در راستای انجام رسالت اجتماعی خود جهت الگوسازی از این اساتید در بین جوانان تلاش می کند. ایشان افزودند: مقرر شده است که در حوزه ادبیات داستانی عاشورایی اقداماتی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی شروع گردد. کارهایی که در دانشکده انجام می شود سوق دادن پایان نامه ها به سمت ادبیات ملی است و این فرصتی است که ما مطالعات رساله ها و پایان نامه ها را به این حوزه سوق دهیم و این کار را برای استاد امیرحسین فردی نیز انجام خواهیم داد.
استاد مرتضی سرهنگی از بنیانگذاران حوزه ادبیات پایداری انقلاب و دوستان استاد فردیاستاد سرهنگی در این مراسم در بیان ابعاد فکری و شخصیتی استاد فردی اظهار داشتند که: آشنایی ما با آقای فردی از سال 58 بود ماها دو جور عمر می کنیم یک عمر ظاهری و یک عمر باطنی. ماها دو جور معلم داریم یک معلمان مدرسه و بعد کتاب هایی هستند که ما می خوانیم من در وجود آقای فردی این دو تا را یکی می-دیدم هم خودشان معلم بودند و هم کتاب هایشان.
ایشان شجاعت یاد دادن داشت که خیلی از ما دانش خود را پنهان می کنیم و این شجاعت قابل تحسین است. ایشان بی دریغ یاد می داد و به همین خاطر است که الان امیرحسین فردی های زیادی در بین شاگردان ایشان مشاهده می کنیم.
جناب آقای حسنی با بیان خیرمقدم به میهمانان ملی، مسئولین و شرکت کنندگان در این همایش اظهار داشتند که اینجانب به رسم ادب و به دلیل برگزاری این نکوداشت در دانشگاه محقق اردبیلی و همچنین شخصیت بالایی استاد فردی که قلم خودش را وقف انقلاب و کشورش کرده و مورد تشویق رهبری بوده وظیفه خود دانستم تا به نوبه خود از بنیاد نخبگان استان اردبیل و کلیه کسانی که برای این نکوداشت زحمت کشیده-اند تقدیر و تشکر کنم و از خداوند می خواهم که کمک کند ما هم در راه انقلاب و رهبری و شهیدان قدم برداریم.
حجت الاسلام مقدسی امام جمعه شهرستان نیرجناب آقای مقدسی در بیان شخصیت استاد فردی اظهار داشت که کسی باید امیر حسین فردی را معرفی کند که حداقل همسطح با ایشان باشد. ایشان ادامه دادند که مقام معظم رهبری در بیان ابعاد شخصیتی فردی چه زیبا فرمودند که ایشان (استاد امیر حسین فردی) برای نسل آینده اسوه و الگو می باشند.
ایشان در بیان بعد دیگری از شخصیت استاد فردی گفتند که نعمت مربی و معلم و پرورش دهنده را خداوند به رخمان می کشد و توجه ما را به نکته عظیم تعلیم و تربیت دعوت می کند. مرحوم فردی یک چنین فردی است و در جامعه تأثیر گذار بوده این عزیزان الگو هستند اما ای کاش تا زنده هستند به سراغشان برویم و برای نسل موجود معرفی کنیم تا این الگو برای جوانان قابل دسترس باشد. مرحوم فردی الگو بود و الگو هست ولی در دسترس جوانان نیست تنها آثار محدودی از ایشان در دسترس ما می باشد الگو باید در دسترس باشد. ایشان به تشکر از برگزارکنندگان این همایش به بعد دیگر شخصیتی استاد پرداختند و به پشتکار و نظم ایشان اشاره نمودند و افزودند این فرد روستایی لحظه به لحظه عمر خود را استفاده کرده است پس ما هم باید از ایشان الگو بگیریم و به کار ببندیم.
استاد مومنی شریف با بیان اینکه حتما فقدان استاد ارجمند برای خانواده صمیمی ایشان بسیار سخت می باشد اظهار داشتند که جا دارد از پروفسور شایقی رئیس بنیاد نخبگان استان که از دانشمندان برجسته کشور هستند و همکاران ایشان و همه عزیزانی که نسبت به نکوداشت بزرگان کشور و استانشان اهتمام می ورزند کمال تشکر و قدردانی را داشته باشم.
ایشان در بیان ابعاد شخصیتی استاد فردی اظهار داشتند که آقای فردی متواضع بودند و علاقه ای به شناخته شدن نداشتند. ما سال ها در کنار آقای فردی بودیم و نزدیک 25سال با ایشان بودیم پیام رهبری در مورد ایشان کامل و بدون اغراق بود ایشان فردی سخت کوش و مومن بود تلاش ایشان برای ایجاد هسته های جوان در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی بسیار با ارزش بود. ایشان جمعاً سه بار با رهبری دیدار داشتند و پیام رهبری نشان دهنده توجه و قدر شناسی ایشان نسبت به بزرگان این کشور می باشد. اقای فردی یک نویسنده بزرگ و صاحب سبک بودند عناصر داستان شناسی را می شناختند نگاهی که به طبیعت و عناصر طبیعت داشتند نگاهی خدامحور و عارفانه بود و این در آثار ایشان کاملاً مشهود است.
دکتر مومنی شریف افزودند: استاد فردی روشن فکر و مردمی بودند در میان مردم زندگی می کرد تا آخر عمرشان در جنوب شهر تهران زندگی کرد و مایل نبود از مردم و مسجد خودشان جدا شود. ایشان یک روشنفکر مسئول بود ایشان از وسائل نقلیه عمومی استفاده می کرد چون مایل بود در میان مردم باشد. به نماز اول وقت و جماعت اهتمام داشتند. آدم مؤدب و خودساخته بودند به همه حرکات و رفتار خود تسلط داشتند و در مقابل حوادث و دشواری ها دچار اشتباه نمی شدند. آقای فردی کم نوشتند چون بیشتر داشتند دیگران را تربیت می کردند. رئیس حوزة هنری کشور اظهار داشتند که بعد از دادن کتاب اسماعیل به رهبری مقام معظم رهبری از ایشان تشکر ویژه ای کردند بعد از شنیدن خبر تشکر رهبری چند لحظه ای تلفن را قطع کردند و سجده شکر به جا آوردند. ایشان به ایران به دین و به مذهب شیعه تعصب خاصی داشتند به انقلاب اسلامی و رهبری تعصب داشتند. ایشان بعد از حوادث 88 با رهبری تماس داشتند و گفتند که روی من به عنوان یک سرباز حساب کنید تا جایی که روی تخت بیمارستان هم به کارشان می رسیدند ایشان آدم قانع و امیدواری بودند با کمترین امکانات کارهای مهمی انجام می دادند. ایشان مربی بودند ایشان فوتبالیست و ورزشکار بودند در آنجا هم مربی بودند و با نظم خودشان اداره می کردند.
دکتر مؤمنی در ادامه افزودند: ما سبکی که الان تأکید داریم در زمینه ادبیات انقلاب اسلامی آقای فردی بنیانگذار این سبک می باشد. اقای فردی دایره دوستان فراوانی داشت با اینکه ایشان تعصب زیادی داشت از طیف های مختلفی دوست داشت اما اگر کار به جاهایی می کشید آقای فردی سریع اعلام موضع می کرد. واژه بچه های مسجد را ایشان اولین بار جا انداختند ایشان به اسم اعتقاد داشتند و معتقد بودند ادبیات انقلاب اسلامی باید از مسجد برخاسته و در مسجد ادامه پیدا کند. شخصیت انسانی آقای فردی خیلی بالاتر از آثار ایشان می باشد.
دکتر ناصری در خصوص یکی از شاخص ترین ابعاد شخصیتی استاد فردی یعنی "شاگردپروری" ایشان سخن گفتند. ایشان یکی از مهمترین یادگاری های آقای فردی را فعالیت های ایشان در مسجد جواد الائمه و تربیت شاگردانی در حوزه های علمی و فرهنگی و ادبی و ورزشی دانستند. دکتر ناصری با توجه به پاسخگویی مدل تربیتی استاد فردی در مساجد و کشور ما، طیف علاقه مندان به این مدل تربیتی را خارج از سلایق و گرایش ها مختلف سیاسی دانستند و اظهار داشتند جنس معلمی ایشان از جنس معلمی رسمی نبود. دکتر ناصری در ادامه اظهار کردند: آقای فردی که در سال 54 وارد مسجد جوادالائمه شد 448-امین عضو کتابخانه بود و به محض ورود ایشان کتابخانه رونق می گیرد. بعد از سربازی رفتن و کارمند بانک صادرات شدن بعد از آقای فردی در ظرف دو سال یک کتابخانه با امکانات و کتاب های به روز در نزدیک مسجد ساخته می شود که آقای فردی در آن داستان خوانی می کرد با هدایت آقای فردی و دیگر بزرگان کسی نبود که به مسجد بیاید و جذب آن نشود. مدل قصه خوانی استاد فردی این بود که قصه خوانی بهانه ای بود برای حرف زدن با بچه ها و شناسایی بچه های مستعد. استاد فردی برای دویست نفر قصه می خواند و بعد در میان بچه ها برگه توزیع می کرد برای نوشتن نظرات در مورد قصه و بعد برگه ها را می خواند و سه یا چهار نفر از بچه ها را بلند می کرد و تشویق می-نمود تا نظرات خود را ارائه دهند و این گونه یاد داد که بعد از شنیدن چیزی تفکر بکنند و سپس نظر بدهند. بعد از مدتی استاد فردی اعلام کرد کسانی که می خواهند قصه بنویسند خود را معرفی کنند. این داستان برای تابستان 58 است و در سال 59 اولین کتاب قصه بچه های مسجد نوشته شد و این بچه های مسجد گسترش یافت و به اقصی نقاط کشور رسید. استاد فردی در سال 61 تعدادی که به عنوان قصه نویس شناخته شده بودند را در پشت بام مسجد در انباری که دارای کتاب های داستان بسیار فراوانی بود جمع می کرد. در زمان جنگ هم این جلسات حتی با استاد فردی و دو نفر ادامه پیدا می کرد این جلسات بدون وقفه 20 سال ادامه داشت.
دکتر ناصری در پایان سخنان خود به ارائه پیشنهادی پرداختند که فضای دانشگاهی از این مدل آموزشی و تربیتی استفاده کند. ایشان در پایان اظهار داشتند که استاد فردی در چیزهایی منحصر به فرد بود اگر این الگو که یک الگوی بومی و مسجدی است تبیین شود فاصله های موجود در جامعه الان ما برطرف می شوند.
دکتر شاهرضایی سخنان خود را چنین شروع کردند که جلسه ذکر فردی اصلاً خسته کننده نیست استاد فردی فرد نبود امت بود گاهی یک فرد رسالت یک امت را دارد فردی اینگونه بود. ما در بنیاد نخبگان استعداد برتر را می شناسیم جذب می کنیم و پرورش می دهیم فردی خود به عنوان بنیاد نخبگان بود. فردی مربی بود در مسجدی در جنوب شهر که این یک کلید واژه است. او می توانست به شمال شهر برود. ایشان به ما یاد داده بود بخوانید و بنویسید و پاره کنید اول باید بخوانیم و بعد باید بنویسیم و بعد تعلق نگیریم و پاره کنیم.
دکتر شاهرضایی پس از قرائت متن ارج نامه معاونت محترم ریاست جمهوری به ارائه پیشنهادی در خصوص درج فراخوان برای شاگردان آقای فردی جهت گردآوری یادنامه هایی برای سالروز وفات ایشان و همچنین آماده سازی و ارائه آن به جامعه پرداختند.
آقای زنجانی پس از تشکر از خانواده این بزرگوار اظهار داشتند که ادبیات انقلابی حلقه گمشده تعلیم و تربیت امروز است. متاسفانه امروز فضای مجازی فضای مخاطبی جدیدی شده و جوانان ما از اصالت و فرهنگ بی بهره نباشند کم بهره اند و بنابراین باید مهندسی فرهنگی جدیدی در کشور انجام گیرد و باید روش انتقال فرهنگ توسط رمان وداستان صورت گیرد. آقای فردی به عنوان یکی از بنیانگذاران سبک داستان انقلاب نقش بی بدیلی در این خصوص ارائه نمودند و انشاالله بایستی برنامه ریزی ها چنان باشد که از این عزیزان در زمان حیاتشان تقدیر و تشکر نماییم.
آقای ناصر اسحاقی مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیلجناب آقای دکتر اسحاقی نیز در این مراسم از تلاش های بنیاد نخبگان استان در راستای معرفی نخبگان و سرآمدان استان به جامعه جوانان و الگوسازی از این بزرگان تشکر و قدردانی نمودند و با اشاره به وجود مفاخر بسیار در این استان خواستار برگزاری همایش هایی این چنین برای اساتید در قید حیات شدند.
سرکار خانم دری نماینده رئیس انجمن زبان و ادب فارسیخانم دری پس از نثار سلام و سپاس بر بزرگمردان و بزرگ همتان و آرزوی توفیق و سلامتی برای اهالی قلم و دلسوزان فرهنگی این سرزمین اطهار داشتند که: انجمن زبان وادبیات فارسی دو دوره حیات قبل و بعد انقلاب دارد. انجمن در سال 51 اعلام موجودیت می کند اهداف ایجاد تحکیم و وحدت بین بزرگان ادبیات فارسی بزرگداشت بزرگان ادبیات فارسی. حاصل فعالیت قبل از انقلاب تدوین مجموع مقالات در مورد بزرگانی که در قید حیات بودند. از جمله همایی نامه، جشن نامه، یاد نامه ادیب نیشابوری و انتشار حدود 12 جلد کتاب در حوزه ادبیات و زبان فارسی است. دوره دوم در سال83 آغاز شده است و در دوره جدید کار انجمن گسترش پیدا کرده است و وارد مرحله جهانی شده است. برگزاری حداقل 12 همایش بین المللی در شهر های گوناگون راه اندازی شعبه های مختلف انجمن در مراکز استان ها و شهرستان ها.. شناختن استعدادها برای اعتلای کشور در زمینه افرینش های ادبی و هنری می باشد و به همین دلیل انجمن همکاری خود را با بنیاد نخبگان آغاز کرده است.
تصاویر
لینک های مربوطه
برای مشاهده پوستر مراسم تکریم اینجا کلیک بفرمایید.
برای مشاهده هنرنامه از استاد امیر حسین فردی اینجا کلیک بفرمایید.
برای مشاهده طواف شمع از استاد امیر حسین فردی اینجا کلیک بفرمایید.
برای مشاهده مستند فیلم تجلیل از استاد امیر حسین فردی اینجا کلیک بفرمایید.
برای مشاهده بروشور ویژه استاد امیر حسین فردی صفحۀ 1 اینجا و صفحۀ 2 اینجا کلیک نمایید.